پرورش مرغ بدون شناخت از بیماری های مرغ در دوره رشد، یک ریسک بسیار بزرگ است. جوجه ها نیز مانند سایر موجودات در طول رشد، مستعد ابتلا به بیماری ها هستند. بیماری های مرغ می تواند با کاهش عملکرد، مرگ و میر و افزایش هزینه تولید به صنعت پرورش مرغ آسیب جدی وارد کند. بنابراین علاوه بر دانستن روش اصولی و الزامات اساسی پرورش مرغ،دانستن بیماری های رایج مرغ، پیشگیری و درمان به موقع آنها برای اطمینان از سلامت گله و موفقیت مالی شما در این صنعت بسیار مهم است.
چرا شناخت بیماری های مرغ اهمیت دارد
جوجه های مرغ مانند هر حیوان دیگری مستعد ابتلا به بیماری هستند.شناخت بیماری هایی که معمولاً در طی پرورش گله شما را درگیر می کند، به دلایل زیر اهمیت دارد:
سلامت و رفاه گله را فراهم می کند
جوجه ها نیز مانند انسان می توانند از طیف وسیعی از بیماری ها رنج ببرند که می تواند ناراحتی، درد و حتی مرگ گله را به دنبال داشته باشد. با نظارت و کنترل بیماری های مرغ، می توانید از سلامت مرغ های خود اطمینان حاصل کنید.
سلامت مصرف کننده را تضمین می کند
مرغ ها یکی از منابع غذایی مهم در تمام دنیا محسوب می شوند. در عین حال بیماری های مرغ مانند سالمونلا یا کمپیلوباکتر می تواند از طریق باکتری ها در تخم مرغ و گوشت به انسان منتقل شده و سلامت مصرف کننده را تهدید کند. به همین دلیل باید در مورد بیماری های رایج مرغ ها اطلاعات کافی داشته باشید تا تا مطمئن شوید که محصولات شما برای مصرف انسان ها ایمن است.
از نظر اقتصادی راندمان تولید را تحت تاثیر قرار دهد
بیماری های جوجه ها می تواند تأثیر اقتصادی قابل توجهی در این صنعت داشته باشد. مدیریت نادرست در مواجهه با بیماری ها می تواند باعث کاهش تولید تخم،اختلال در وزن گیری جوجه های گوشتی، افزایش خطر میزان مرگ و میر و افزایش هزینه های دامپزشکی در طی دوره پرورش شود. شناخت بیماری هایی مانند نیوکاسل و آنفلوانزای پرندگان می تواند به شما کمک کند تا از اثرات اقتصادی این بیماری که در نهایت منجر به معدوم سازی گله می شود جلوگیری کنید.
تشخیص زودهنگام بیماری
آگاهی از بیماری های رایج مرغ ها، گله داران را قادر می سازد تا علائم اولیه بیماری را شناسایی کرده و اقدامات مناسب را برای کنترل و درمان بیماری قبل از سرایت آن به کل گله انجام دهند.
پیشگیری و جلوگیری از مواجهه با بیماری
با شناخت بیماری ها و زمینه های بروز آن در مرغ ها، می توانید اقدامات پیشگیرانه مانند واکسیناسیون منظم، حفظ بهداشت مناسب و اقدامات ایمنی زیستی برای حفظ سلامت گله خود را از قبل انجام انجام دهید. به این ترتیب خطر رویارویی با بیماری ها را حد ممکن کاهش می دهید یا می توانید در صورت بروز بیماری اقدامات موثری در کوتاه ترین زمان انجام دهید.
در ادامه با ما همراه باشید تا مهم ترین بیماری های مرغ در دوران رشد، علائم و درمان آن و همچنین راه های پیشگیری از آن را برایتان شرح دهیم:
مهم ترین بیماری های مرغ
بیماری وبا مرغ : علائم، درمان و راه پیشگیری از آن
وبا مرغ(Fowl Cholera) که با نام پاستورلوزیس(Pasteurellosis) نیز شناخته می شود، یک بیماری باکتریایی است که می تواند جوجه ها را درگیر کند. این بیماری نسبتاً در مزارع طیور در سرتاسر جهان رایج است و می تواند خسارات اقتصادی قابل توجهی را به دلیل نرخ تلفات و کاهش بهره وری ایجاد کند.
علائم وبا مرغ می تواند متفاوت باشد، اما ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- مرگ ناگهانی جوجه ها
- بی حالی و افسردگی
- از دست دادن اشتها
- دشواری در تنفس
- اسهال
- ورم و صورت
- ضایعات پر از چرک
عواقب بیماری وبای مرغ می تواند در شرایطی بسیار جدی بوده و خسارات جدی به دنبال داشته باشد.. میزان تلفات می تواند بالا باشد و پرندگان زنده مانده ممکن است کاهش بهره وری را تجربه کنند که منجر به تولید تخم مرغ کمتر یا افزایش وزن در جوجه های گوشتی شود.
درمان وبای مرغ شامل استفاده از آنتی بیوتیک هایی مانند اکسی تتراسایکلین، آموکسی سیلین یا انروفلوکساسین است. استفاده از آنتی بیوتیک ها باید با راهنمایی دامپزشک انجام شود. مرغداران باید دوره های ترک مصرف را به صورت جدی دنبال کنند تا مطمئن شوند که محصولات مرغ برای مصرف انسان ایمن هستند.
پیشگیری از وبای مرغ شامل اقدامات مدیریتی خوب از جمله حفظ بهداشت مناسب، واکسیناسیون منظم گله ها و کاهش استرس در جوجه ها است. تهویه مناسب، نظافت و ضدعفونی تأسیسات و اطمینان از آلوده نشدن منابع خوراک و آب نیز می تواند به جلوگیری از شیوع وبا در مرغ ها کمک کند.
به طور خلاصه، وبای مرغ یک بیماری باکتریایی شایع است که می تواند جوجه ها را درگیر کند و خسارات اقتصادی قابل توجهی به همراه داشته باشد. پورش دهندگان باید از علائم وبا، عواقب آن در طول دوره پرورش و روش های درمان و پیشگیری آن آگاه باشند تا گله های خود را سالم و پربار نگه دارند.
آنفولانزای مرغی :علائم، درمان و راه پیشگیری از آن
آنفولانزای مرغی (Avian influenza)که به آنفولانزای پرندگان(bird flu) نیز معروف است، یک بیماری ویروسی بسیار مسری است که می تواند مرغ ها و سایر پرندگان را تحت تاثیر قرار دهد. فراوانی شیوع آنفولانزای پرندگان در جوجه ها می تواند متفاوت باشد و در مناطق خاصی یا در فصول خاص می تواند شایع تر باشد.
علائم آنفلوانزای پرندگان در جوجه ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- مرگ ناگهانی
- بی حالی و افسردگی
- از دست دادن اشتها
- علائم تنفسی مانند سرفه، عطسه و مشکل در تنفس
- اسهال
- سر، گردن و چشم‌های متورم
- تغییر رنگ ارغوانی شانه
عواقب آنفولانزای مرغی برای جوجه ها در طول دوره پرورش آنها میتواند شدید باشد و منجر به مرگ و میر بالا و کاهش بهره وری شما شود. یکی از موضوعات مهمی در رابطه با بیماری آنفولانزای پرندگان مطرح است این که در برخی موارد، می تواند انسان را نیز تحت تاثیر قرار دهد و منجر به بیماری جدی یا حتی مرگ انسان نیز شود.
درمان خاصی برای آنفولانزای پرندگان در جوجه ها وجود ندارد و معمولاً پرندگان مبتلا برای جلوگیری از گسترش این بیماری به سایر پرنده ها معدوم می شوند. با این حال، مراقبت های حمایتی مانند حفظ هیدراتاسیون و تغذیه مناسب می تواند به بهبود شانس بقا برای پرندگان آلوده کمک کند.
پیشگیری از آنفولانزای پرندگان بسیار مهم است و شامل اقدامات مدیریتی خوب مانند حفظ بهداشت مناسب، اجرای اقدامات ایمنی زیستی و محدود کردن تماس بین پرندگان از دسته‌های مختلف است. واکسن‌هایی برای برخی از گونه‌های آنفلوانزای پرندگان وجود دارد و استفاده از آنها میتواند به جلوگیری از گسترش این بیماری کمک کند.
هیچ درمان خانگی خاصی برای آنفولانزای پرندگان وجود ندارد و اگر مشکوک هستید که جوجه های شما به این ویروس آلوده شده اند، باید از دامپزشک حرفه ای کمک بگیرید.
اگر مشکوک هستید که جوجه های شما ممکن است به آنفلوآنزای پرندگان مبتلا شده باشند، باید آنها را از بقیه گله جدا کرده و بلافاصله با دامپزشک تماس بگیرید. برای جلوگیری از سرایت بیماری به سایر پرندگان یا انسان ها، اجرای اقدامات ایمنی جدی مانند پوشیدن لباس های محافظ و تجهیزات ضد عفونی کننده، مهم است.
کوکسیدیوز : علائم، درمان و راه پیشگیری از آن
کوکسیدیوز(Coccidiosis ) یک بیماری شایع و بسیار مسری است که جوجه ها را به ویژه در سیستم های مرغداری صنعتی تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری توسط یک انگل تک یاخته ای تک سلولی به نام Eimeria ایجاد می شود که می تواند مجرای روده جوجه ها را آلوده کند.
علائم کوکسیدیوز ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- اسهال (که ممکن است خونی باشد)
- کاهش مصرف خوراک و کاهش وزن
- کاهش نرخ رشد
- کم آبی بدن
- ضعف و بی حالی
- کاهش تولید تخم مرغ
- افزایش نرخ مرگ و میر
عواقب کوکسیدیوز برای جوجه ها در طول دوره پرورش آنها ممکن است شدید باشد و منجر به خسارات اقتصادی قابل توجهی برای پرورش دهندگان شود. نرخ تلفات می تواند بالا باشد و پرندگان زنده مانده ممکن است کاهش رشد و بهره وری را تجربه کنند.
درمان کوکسیدیوز را می توان با داروهایی مانند سولفونامیدها، آمپرولیوم و تولترازوریل انجام داد. این داروها می توانند در آب آشامیدنی یا خوراک به پرنده داده شود. درمان باید در اسرع وقت پس از شروع علائم شروع شود. با این حال نباید فراموش کنید که هر نوع درمانی را باید صرفا با تشخیص و تجویز دامپزشک انجام دهید.
پیشگیری از کوکسیدیوز بسیار مهم است و شامل اقدامات مدیریتی خوب مانند حفظ بهداشت مناسب، اطمینان از آلوده نشدن منابع خوراک و آب مرغ ها و کاهش استرس در جوجه ها است. مرغداران همچنین می توانند با تجویز دامپزشک، از واکسن هایی برای پیشگیری از کوکسیدیوز استفاده کنند. واکسن هایی در بازار موجود است که می توان آنها را به جوجه ها تزریق کرد تا در برابر این بیماری مصونیت ایجاد کند.
آبله مرغان : علائم، درمان و راه پیشگیری از آن
آبله مرغان (Fowl pox) یک بیماری ویروسی است که می تواند جوجه ها و سایر طیور را تحت تاثیر قرار دهد. این نسبتا شایع است و می تواند در بسیاری از مناطق جهان و برای بسیاری از پرندگان رخ دهد.
علائم آبله مرغان در جوجه ها ممکن است به صورت زیر ظاهر شود:
- زخم روی صورت، شانه و سایر نقاط پوستی در معرض دید
- کاهش اشتها و تولید تخم مرغ
- علائم تنفسی مانند سرفه و عطسه
- تورم پلک ها و اطراف چشم
- تغییر رنگ پوست
عواقب آبله مرغان برای جوجه ها در طول دوره پرورش می تواند شامل کاهش تولید تخم، کاهش سرعت رشد و افزایش حساسیت به سایر بیماری ها باشد. در موارد شدید، آبله مرغان نیز می تواند باعث مرگ پرنده شود.
هیچ درمان خاصی برای آبله مرغان وجود ندارد و پرندگان مبتلا معمولاً به حال خود رها می شوند. با این حال، مراقبت های حمایتی مانند حفظ هیدراتاسیون و تغذیه مناسب می تواند به بهبود شانس بقا برای پرندگانی که به بیماری مبتلا شده اند وجود دارد.
پیشگیری از آبله مرغان بسیار مهم است و شامل اقدامات مدیریتی خوب مانند حفظ بهداشت مناسب، اجرای اقدامات ایمنی زیستی و واکسیناسیون گله در برابر این بیماری است.
هیچ درمان خانگی خاصی برای آبله مرغان وجود ندارد و اگر مشکوک هستید که جوجه های شما به این ویروس آلوده شده اند، باید از دامپزشک حرفه ای کمک بگیرید. با این حال، مراقبت های حمایتی مانند تهیه آب تمیز و خوراک(دان مرغ)با کیفیت بالا می تواند به بهبود شانس زنده ماندن پرندگان آلوده کمک کند. مهم است که پرندگان آلوده را از نزدیک تحت نظر داشته باشید و مراقبت های لازم یا داروهای تجویز شده توسط دامپزشک را به آنها ارائه دهید.
نیوکاسل : علائم، درمان و راه پیشگیری از آن
بیماری نیوکاسل(Newcastle) یک بیماری ویروسی بسیار مسری است که عمدتاً به عنوان یک بیماری حاد تنفسی دیده می شود. همچنین در صورت درگیر شدن پرنده ها می تواند باعث مرگ و میر آن ها شود. این بیماری ویروسی از طریق مدفوع، آب دهان و بینی مرغ های آلوده میتواند به سایر پرنده ها منتقل شود. در بسیاری از کشورها شیوع دارد و می تواند خسارات اقتصادی قابل توجهی را در صنعت طیور ایجاد کند.
علائم بیماری نیوکاسل در جوجه ها می تواند شامل موارد زیر باشد:
- علائم تنفسی مانند سرفه، عطسه و نفس نفس زدن
- علائم سیستم عصبی مانند فلج، چرخش گردن و چرخش
- کاهش اشتها و تولید تخم مرغ
- اسهال
- تورم چشم و گردن
- بی حالی و افسردگی
- لرزش
پیامدهای بیماری نیوکاسل برای جوجه ها در طول دوره پرورش می تواند شامل کاهش تولید تخم، کاهش سرعت رشد و افزایش تلفات باشد. در موارد شدید، بیماری نیوکاسل می تواند باعث مرگ و میر بالا در گله های آلوده شود.
درمان خاصی برای بیماری نیوکاسل وجود ندارد و معمولاً پرندگان آلوده برای جلوگیری از گسترش این بیماری معدوم می شوند. با این حال، مراقبت های حمایتی مانند حفظ هیدراتاسیون و تغذیه مناسب می تواند به بهبود شانس زنده ماندن پرنده های مبتلا کمک کند.
پیشگیری از بیماری نیوکاسل بسیار مهم است و خوشبختانه این بیماری واکسن داشته و باید آن را در زمان مناسب تزریق کنید. استفاده از آب و غذای سالم و هم خوراک شدن مرغ با سایر پرنده ها می تواند به شما کمک کند.
هیچ درمان خانگی خاصی برای بیماری نیوکاسل وجود ندارد و اگر مشکوک هستید که جوجه های شما به این ویروس آلوده شده اند، باید از دامپزشک حرفه ای کمک بگیرید. پرندگان مبتلا باید جداسازی و معدوم شوند تا از سرایت بیماری به سایر پرندگان جلوگیری شود.
به دلیل اینکه ممکن است این ویروس از طریق تماس با لاشه پرنده یا از طریق گوشت و تخم مرغ به انسان منتقل شود، بهتر است بعد از مواجهه با این موضوع تدابیر بهداشتی و مراقبتی رفتاری خاص با پرنده های مبتلا را به طور کامل رعایت کنید. اما اگر شما به این ویروس مبتلا شوید می توانید با استفاده از آنتی بیوتیک درمان شوید.
کج شدن تاج مرغ ها
کج شدن تاج در مرغ ها وضعیتی است که در آن سر پرنده به یک طرف کج می شود و می تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد.
عفونت گوش داخلی: عفونت گوش داخلی که توسط باکتری ها یا ویروس ها ایجاد می شود، می تواند بر تعادل مرغ تأثیر بگذارد و باعث کج شدن سر شود.
کمبود ویتامین: کمبود برخی ویتامین ها، به ویژه ویتامین E، می تواند منجر به مشکلات عصبی، از جمله کج شدن سر شود
آسیب یا ضربه: آسیب به سر یا گردن، یا ضربه ناشی از نوک زدن یا درگیری با پرندگان دیگر، می تواند منجر به کج شدن سر شود
تومورها: به ندرت، تومورها یا سایر رشدها در سر یا گردن می توانند باعث این عارضه شوند.
برای رفع کج شدن تاج مرغها، شناسایی علت زمینه ای و رفع آن بسیار مهم است.
اگر علت عفونت گوش داخلی باشد، ممکن است دامپزشک برای درمان عفونت آنتی بیوتیک تجویز کند.
اگر کمبود ویتامین شناسایی شود، تنظیم رژیم غذایی پرنده یا افزودن مکمل ویتامین ممکن است ضروری باشد.
در موارد آسیب یا ضربه، ممکن است لازم باشد پرنده از سایر پرندگان جدا شده و از نظر علائم عفونت به دقت تحت نظر باشد.
اگر مشکوک به تومور یا رشد باشد، ممکن است دامپزشک نیاز به انجام آزمایش‌های تشخیصی یا جراحی برای برداشتن تومور داشته باشد.
بی حالی مرغ: علائم، درمان و راه پیشگیری از آن
در حالت کلی مرغ ها جنب و جوش و فعالیت بسیاری دارند به همین علت اگر شاهد بی حال بودن مرغ خود هستید باید آن را جدی بگیرید. بی حالی مرغ می تواند نشانه ای از یک مشکل اساسی در سلامت پرنده شما باشد. در صورت عدم درمان، علت زمینه ای می تواند منجر به مشکلات بیشتر سلامتی، کاهش تولید تخم مرغ یا حتی مرگ شود. مهم است که جوجه های خود را از نظر هر گونه علائم بی حالی یا سایر مسائل بهداشتی تحت نظر داشته باشید و اگر مشکوک به مشکل هستید به دنبال مراقبت های دامپزشکی باشید. با تشخیص و درمان سریع، بسیاری از علل زمینه‌ای بی‌حالی در جوجه‌ها را می‌توان با موفقیت برطرف کرد و پرنده میتواند بهبود یابد.
علائم بی حالی در جوجه ها می تواند شامل موارد زیر باشد:
- کاهش فعالیت و حرکت
- گوشه گیری، نشستن یا دراز کشیدن بیش از حد معمول
- مشکل در ایستادن یا راه رفتن، تعادل نداشتن
- کاهش اشتها یا مصرف آب
- ظاهری افتاده یا سست، سر خم کردن مرغ
- کاهش تولید تخم مرغ
- افزایش حساسیت به بیماری یا عفونت
اگر هر یک از این علائم را در مرغ خود مشاهده کردید، مهم است که پرنده را از نزدیک زیر نظر داشته باشید و سعی کنید علت اصلی بی حالی را شناسایی کنید. بی حالی اغلب نشانه ای از یک مشکل زمینه ای سلامتی است، مانند بیماری، عفونت، کمبود تغذیه یا استرس محیطی. شناسایی و رسیدگی به علت زمینه ای برای کمک به بهبودی مرغ و جلوگیری از مشکلات بیشتر سلامتی مهم است.
دلایل بروز بی حالی در مرغ ها
بی حالی یا کمبود انرژی می تواند در اثر عوامل مختلفی در جوجه های مرغ ایجاد شود. شناسایی و رسیدگی به علت زمینه ای برای کمک به درمان مرغ و جلوگیری از مشکلات بیشتر سلامتی مهم است. در اینجا برخی از علل رایج بی حالی در جوجه ها و روش های مقابله با آنها آورده شده است:
بیماری یا عفونت: بی حالی می تواند نشانه ای از بیماری یا عفونت باشد، مانند عفونت های تنفسی، انگل ها یا بیماری های ویروسی. بهترین راه برای رفع این علت جداسازی پرنده بیمار از سایر جوجه ها و مراجعه به دامپزشکی برای تشخیص و درمان است. درمان ممکن است شامل داروهایی مانند آنتی بیوتیک، ضد انگلی یا ضد ویروس باشد.
کمبود مواد مغذی: کمبود مواد مغذی ضروری مانند پروتئین، ویتامین ها و مواد معدنی می تواند منجر به بی حالی در جوجه ها شود. برای رفع این علت، یک رژیم غذایی متعادل و مغذی تهیه کنید که نیازهای غذایی مرغ را برآورده کند. در صورت نیاز با دامپزشک یا متخصص تغذیه طیور مشورت کنید.
استرس گرمایی:دمای بالا می تواند باعث بی حالی جوجه ها شود و ممکن است منجر به گرمازدگی شود. سایه، آب خنک و تهویه مناسب برای کمک به جلوگیری از استرس گرمایی فراهم کنید.
ازدحام بیش از حد یا استرس: ازدحام بیش از حد یا شرایط استرس زا می تواند باعث بی حالی جوجه ها شود و عملکرد ایمنی آنها را کاهش دهد و آنها را مستعد ابتلا به بیماری کند. فضای کافی فراهم کنید و عوامل استرس زا مانند صداهای بلند یا حرکات ناگهانی را به حداقل برسانید تا محیطی سالم ایجاد کنید.
انگل ها: انگل های داخلی و خارجی مانند کنه ها، شپش ها و کرم ها می توانند منجر به بی حالی در جوجه ها شوند. برای رفع این علت، کرم زدایی منظم و درمان انگل ها را انجام دهید و از یک محیط زندگی تمیز و خشک اطمینان حاصل کنید.
اقدامات برای درمان بی حالی در مرغ ها
مرغ را از گله جدا کنید: اگر شک دارید مرغ بیمار است، آن را از بقیه گله جدا کنید تا از شیوع بیماری جلوگیری شود.
ارائه مراقبت های بیشتر: مرغ را با محیطی تمیز و راحت، آب شیرین و غذای مغذی فراهم کنید.
مرغ را برای علائم دیگر بررسی کنید: بی حالی می تواند نشانه بسیاری از بیماری ها یا مسائل سلامتی باشد، بنابراین مهم است که به دنبال علائم دیگری باشید که می تواند به شناسایی علت اصلی کمک کند. به دنبال علائم دیگری باشید مانند مشکلات تنفسی، اسهال یا تغییرات در ظاهر مرغ، چشم ها، منقار را از نظر هر گونه علائم ترشحی و حتی مدفوع پرنده بررسی کنید. همچنین به دنبال تغییراتی در رفتار باشید، مانند کاهش اشتها یا کاهش تولید تخم مرغ.
از دامپزشک کمک بخواهید اگر بی حالی مرغ ادامه پیدا کرد یا علائم دیگری را شناسایی کردید، مهم است که به دنبال مراقبت های دامپزشکی باشید. دامپزشک میتواند آزمایش‌های تشخیصی را انجام دهد و درمان‌هایی مانند آنتی‌بیوتیک یا سایر داروها را برای رفع علت زمینه‌ای ارائه دهد.
اقدامات پیشگیرانه را فراموش نکنید : اقدامات پیشگیرانه را برای جلوگیری از مشکلات سلامتی انجام دهید، مانند ایجاد یک محیط رشد تمیز و ایمن، ارائه یک رژیم غذایی متعادل و مغذی، و رعایت امنیت زیستی خوب.
زخم کف پای مرغ و درمان آن
زخم پای مرغ عارضه ای است که عموما به علت رطوبت در محیط زندگی مرغ ایجاد شده و پای مرغ ها را درگیر می کند و در اثر عفونت باکتریایی شرایط آن حادتر می شود. این وضعیت می تواند برای مرغ دردناک باشد و ممکن است باعث لنگیدن یا مشکل در راه رفتن پرنده شود.
علائم زخم پای مرغ
لنگیدن یا عدم تمایل به وزن دادن روی پای آسیب دیده
کاهش تحرک و به طبع آن کاهش میزان خوراک
تورم و قرمزی در اطراف ناحیه آسیب دیده
بوی بد از پای عفونی
ضایعات یا زخم روی پا
درمان زخم پای مرغ
اگر علائم زخم پا را در مرغ مشاهده کردید، پرنده مبتلا را جدا کنید تا از سرایت عفونت به سایر جوجه ها جلوگیری کنید.
به آرامی پای آسیب دیده را با آب گرم و صابون ملایم تمیز کنید و از یک ضدعفونی کننده مانند محلول ید یا کلرهگزیدین استفاده کنید.
اطمینان حاصل کنید که محل زندگی مرغ مبتلا تمیز و خشک است تا از عفونت بیشتر جلوگیری شود.
برای تعیین درمان آنتی بیوتیکی مناسب برای مرغ خودسرانه رفتار نکنیدحتما با دامپزشک مشورت کنید. ممکن است برای درمان عفونت باکتریایی به آنتی بیوتیک خوراکی یا تزریقی نیاز باشد.
مرغ را با خوراک استاندارد و مغذی و آب تمیز تغذیه کنید و در نظر داشته باشید.
راه های پیشگیری و جلوگیری از زخم پای مرغ ها
به طور مرتب پاهای جوجه های خود را بررسی کنید تا در اگر مرغ دچار عارضه شد، خیلی سریع آن را تشخیص دهید.
محل نگهداری مرغ را تمیز و خشک نگه دارید. مدیریت درست و تجهیزات مانند آبخوری و دانخوری که از نظر بهداشتی استاندارد باشد، می تواند از بروز این عارضه جلوگیری کند
یک رژیم غذایی متعادل همراه با تغذیه کافی ارائه دهید.
از شلوغی بیش از حد قفسه برای جلوگیری از استرس و آسیب به پاها خودداری کنید
اگر زخم پا شدید است یا وضعیت مرغ پس از درمان بهبود نیافت، به دامپزشکی مراجعه کنید.
برفک : علت درمان و پیشگیری
برفک یک عفونت قارچی است که می تواند جوجه ها را درگیر کند. این بیماری توسط قارچ کاندیدا آلبیکنس ایجاد می شود و می تواند قسمت های مختلف بدن مرغ از جمله دهان، پوست، پر و دستگاه تناسلی را تحت تاثیر قرار دهد. بروز این بیماری هم در پرورش مرغ های خانگی دیده می شود و هم در مرغداری های صنعتی بزرگ. دلیل اصلی این بیماری عدم رعایت بهداشت در محل پرورش مرغ است.برفک یک عفونت قارچی است که می تواند جوجه ها را درگیر کند. این بیماری توسط قارچ کاندیدا آلبیکنس ایجاد می شود و می تواند قسمت های مختلف بدن مرغ از جمله دهان، پوست، پر و دستگاه تناسلی را تحت تاثیر قرار دهد. بروز این بیماری هم در پرورش مرغ های خانگی دیده می شود و هم در مرغداری های صنعتی بزرگ. دلیل اصلی این بیماری عدم رعایت بهداشت در محل پرورش مرغ است.
علائم:
- لکه های سفید یا زخم روی دهان یا زبان
- مشکل در بلع یا غذا خوردن
- نارسایی یا استفراغ
- کاهش اشتها
- کاهش وزن
- رشد ضعیف در پرندگان جوان
- ترشح از چشم ها یا سوراخ های بینی
- مشکلات تنفسی
- اسهال
- کاهش تولید تخم مرغ
اقدامات درمانی
اگر علائم برفک را در مرغ مشاهده کردید، پرنده مبتلا را جدا کنید تا از سرایت عفونت به سایر جوجه ها جلوگیری کنید.
برای تعیین داروی ضد قارچ مناسب برای مرغ با دامپزشک مشورت کنید. عموما از داروی نیستاتین و ژانسین ویوله برای درمان برفک استفاده می شود اما ممکن است برای درمان عفونت قارچی به داروهای ضد قارچ خوراکی یا موضعی نیاز باشد. تجویز دارو توسط دامپزشک و نحوه مصرف آن مطمئن ترین راه درمانی است.
مرغ را با غذای مغذی و آب تمیز تهیه کنید و در نظر داشته باشید که الکترولیت هایی را برای کمک به پرنده هیدراته ماندن و جبران مواد مغذی از دست رفته در نظر بگیرید.
برای جلوگیری از گسترش عفونت، مرغداری و هر وسیله ای را که پرنده آسیب دیده با آن در تماس است را کاملا تمیز و ضدعفونی کنید.
جلوگیری از بیماری برفک
رطوبت عامل مهمی در بروز بیماری برفک است به همین دلیل حتما محیط زندگی تمیز و خشک برای جوجه های خود فراهم کنید.از تهویه مناسب برای جلوگیری از رطوبت اطمینان حاصل کنید.
برای جلوگیری از استرس و عفونت از شلوغی بیش از حد قفس خودداری کنید.
رعایت بهداشت در تغذیه مرغ و تجهیزات مرغداری نیز در پیشگیری از برفک بسیار مهم است.
در انتها
اگر به صورت حرفه ای قصد دارید در زمینه پرورش مرغ فعالیت کنید، شناخت بیماری های مرغ،درمان آنها و پیشگیری از آن ها را جدی بگیرید. رعایت بهداشت محل پرورش جوجه ها، تجهیزات مرغداری از قبیل آبخوری، دانخوری، حفاظت از گله و جلوگیری از اختلال گله های مختلف، تغذیه مناسب و باکیفیت و بکارگیری نیروی کارآزموده برای رسیدگی و مراقبت از مرغ ها در پیشگیری از بروز بیماری ضروری است.
اقدامات غیر اصولی علاوه بر تحمیل هزینه های درمانی، قرنطینه و … می تواند در برخی موارد منجر به انهدام کلی گله شما شده و خسارت جبران ناپذیری را به دنبال داشته باشد.
گروه تخصصی گندم علاوه بر اطلاعات کامل در زمینه پرورش مرغ، دوره های آموزشی فارمر متخصص مرغ را به شما ارائه می دهد. با طی کردن این دوره ها تمام پیش نیاز ها و مهارت های لازم را به صورت تخصصی بیاموزید.
در صورت داشتن هرگونه سوالی با مشاوران گروه تخصص گندم در تماس باشید.